Kadın, günümüze kadar hakkında en çok yazılan çizilen bir varlık olagelmiştir. Buna rağmen birçokları tarafından tam olarak anlaşılamamış olup gizemini korumaya devam etmektedir.

Bir tarafta kadını olağanüstü bir varlık gibi görüp karşısında iki büklüm olanlar, diğer tarafta da hak ve özgürlüklerini, onur ve şerefini ona layık görmeyen insan görünümlüler!

İfrat ve tefrit bataklığı arasında mekik dokuyan bu zihniyet kadını layık olduğu yere koymayı bir türlü başaramadı. Veya çirkin emellerine ulaşmak için böyle olmasını istediler. Kadın da çoğu zaman kendi üzerinde oynanan bu oyunların fakında olmadı/olamadı.

Fakat, İslamın gelişiyle kadın farklı bir anlam kazandı. Onun kim olduğunu, sahip olduğu hakları, bulunması gereken konumu yüce yaratıcı insanlığa anlayabileceği bir tarzda bildirdi:

 “- Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbinize karşı gelmekten sakının…” (1) buyrularak erkek ve kadının olağanüstü varlıklar olmayıp Allah tarafından yaratılan ve yaratıcıya karşı gelmeden itaat ederek yaşaması gereken bir beşer olduğu hatırlatılmaktadır.

Hal böyleyken, kadın zaman zaman yasakları çiğneyen günahkâr bir varlık durumuna düşebilmiştir.

Yaratılan ilk kadın, insanlığın anası Havvadır. Hazreti Âdemin eşidir. Yasağı ihlal etme hususunda eşi Âdem Aleyhisselamın yanında yer almıştır. Böylece nefsine yenik düşüp ayağı kayabilen, iradesini her zaman kontrol altında tutamayan, zayıf yapıya sahip bir varlık olduğu  Kur’an-ı Kerimde şöyle anlatılır:

Dedik ki: “Ey Âdem! Sen ve eşin cennete yerleşin. Orada dilediğiniz gibi bol bol yiyin, ama şu ağaca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz. Derken, şeytan ayaklarını oradan kaydırdı. Onları içinde bulundukları konumdan çıkardı. Bunun üzerine biz de, “Birbirinize düşman olarak inin. Sizin için yeryüzünde belli bir süre barınak ve yararlanma vardır” dedik. (2)

Hangi konumda olursa olsun bir insan olarak kadını inançsızlık bataklığında da görebiliyoruz. Nuh Aleyhisselâmın karısı Vaile, Muhterem eşine inanmadığı gibi, halka, Nuh Aleyhisselâmın mecnun olduğunu söylerdi.(3) Kavmi gibi oda küfür üzerinde direnerek onlarla birlikte suda boğulup gitmiştir. Kur’an bu gerçeği şöyle dile getirir:

“Allah, inkâr edenlere, Nûh’un karısı ile Lût’un karısını örnek gösterdi. Bu ikisi, kullarımızdan iki salih kişinin nikahları altında bulunuyorlardı. Derken onlara hainlik ettiler de kocaları, Allah’ın azabından hiçbir şeyi onlardan savamadı. Onlara, “Haydi, ateşe girenlerle beraber siz de girin!” denildi.(4)

Yine aynı kadını kükremiş bir sel gibi coşarak etrafına hayat veren, inanan, güzel ahlakıyla güzelliğine güzellik katan,  fazilet ve erdem sahibi değerli bir insan olarak ta görmekteyiz. Bunun en güzel örneği sevgili Peygamberimizin eşi, müminlerin annesi Hz. Hatice dir.

"Kadınlarınız hakkında Allah'tan korkunuz. Şüphesiz, onlar sizin yanınızda yardımcılarınızdır. Onları Allah'ın emâneti olarak aldınız… (7) 

 
Netice olarak kadın ifrat ve tefritten uzak bir anlayışla değerlendirildiğinde onun da sorumlu bir varlık olduğu görülecektir. Dolayısıyla kadın da erkek gibi sorumluluklarını yerine getirdiği ölçüde hem bu dünyada hem de ebedi âlemde rahat edebilecektir.

2-Bakara,2/35-36

3-Taberî-Tefsir, 2/169.

4-Tahrim, 66/10

5-Tirmizî, Sünen, V, 111; İbn Mâce, Sünen, l, 594, No: 1851.

6-Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 472.

7-Ebû Dâvud, Menâsik, 56; İbn Mâce, menâsik, 84; Dârimî, menâsik, 34.

8-Nahl,16/97