Bugünlerde yine “Anneler Günü” muhabbetleri başladı. Malumunuz Mayıs ayının ikinci Pazarı Anneler Günü. Her  Anneler Gününde olduğu gibi bu sene de annelere methiyeler düzülecek, çeşitli hediyeler alınacak vs. Ondan sonra ne olacak? Gelecek sene beklenecektir her halde? İşte modern çağın bizi getirdiği son nokta. Anneler Gününün Sevgililer Günü gibi batı kökenli olduğunu ve bize dayatıldığını biliyor olmalısınız. Bize göre 365 gün annelerimizin günüdür. Anneler Gününün   hikayesini bilmeyenler için bir kez daha kısaca anlatalım. 1905’te ABD’de Anna Jarvis (D.1864) isimli bir kadın 9 Mayıs 1905'te annesini kaybeder. Ona hayatta iken gerekli ilgiyi gösteremediğine inanan ve bunun ezikliğini duyan Jarvis, 2 yıl sonra Mayıs'ın ikinci pazarında, arkadaşlarını evine çağırır ve bu günün anneler günü olarak ülke çapında kutlanması fikrini ilk onlara açar. ABD'de, 8 Mayıs 1914'te Mayıs'ın 2. pazarı 'Anneler Günü' olarak resmen ilan edilir. Çok kısa sürede diğer ülkelere de yayılan bu  gün, 1955 yılında Türkiye'de de kutlanmaya başlar. İşte o günden sonra bu bir gelenek olmuş ve Mayıs’ın 2. Pazar günü “Anneler Günü” olmuş. Görüldüğü gibi  Pazar günü. Malumunuz Pazar Hırıstiyanların kutsal günü.

 Geçenlerde arkadaşlar Facebook’ta bir kart paylaşmışlardı. Kartta şu yazıyordu: “Kreş eken Huzurevi biçer” Bana İlginç geldi doğrusu. “Rüzgar eken fırtına biçer” gibi bir şey. Bugün anne-babalar evlatları tarafından Huzur Evlerine bırakılıyorsa ortada büyük bir sorun var demektir. Burada suç sadece evladın değildir elbette. Zira bu davranışı ana-babasına reva gören evladı da neticede o anne-baba dünyaya getirip yetiştirdi. Demek ki çocuklarına gerekli terbiyeyi vermemiş. Hele bugün modern çağda durum daha vahim gibi görünüyor. Nasıl mı? Düşünün bir kere. Anne-baba işe gidiyor. Çocuk da kreşe emanet ediliyor. Çocuk anne-babasının yüzünü akşamleyin ya görüyor ya görmüyor.  Dolayısıyla bu çocuk anne-baba sevgisinden ve şeflkatinden mahrum ve  tabi  aile terbiyesinden mahrum yetişiyor. Gerekli islami terbiyeyi almayan çocuk da anne-baba yaşlanınca onları başından atmanın en kısa yolu olarak onları Huzurevlerine yerleştiriyor. Yani Kreş eken Huzurevi biçiyor. Tabi daha beterleri de var. Anne babasını dövenler, zincire vuranlar ve  hatta öldürenler vs.

Kur’anda dikkat çeken bir ifade  vardır ki o, Allah’a kulluktan hemen sonra gelen “Ebeveyne ihsan”(anne-Babaya iyilik etme)dır.  Mevzu o kadar mühin olmalı ki Yüce Rabbimiz Ebeveyne ihsanda bulunmayı kendine ibadet edilmesini istedikten sonra ikinci sırada zikrediyor.

Bu mevzuda akla gelen ilk ayet şudur  “Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine «of!» bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle. Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: “Rabbim!, Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı.” (İsra 17/23-24)

Ayet açık bir şekilde anne-babamıza karşı nasıl davranacağımızı anlatıyor. Anne babaya bir kırgınlık ifadesi olan “of!” bile denmeyecek. Bugün kaçımız Kur’an’ın bu ayetlerinden haberdarız? Kaçımızın çocuğu bunu biliyor?

İslam anneyi o kadar yüceltiyor ki cenneti onların ayakları altına koyuyor. Kıymeti bilinirse aslında yanımızda bir hazine var demektir. Öyle hazine ki bizi cennete kadar götürecek olan bir hazine.

Nitekim Efendimiz(sav), üç defa “Burnu yerde sürünsün” buyurunca yanında bulunan arkadaşları kimin burnu yerde sürünsün diye sorarlar. Efendimiz de şu cevabı verir:  “Anne babasından birisinin veya ikisinin ihtiyarlık haline yetişip de  cennete giremeyen kimsenin “  Hadisten anlıyoruz ki annemiz aslında bizi cennete götürecek amelimiz demektir.

 Yine Sahabeden birisi Rasûlullâh (s.a.v.) Efendimiz’ e  geldi ve:  "Benim kendisine hizmet ve ülfet etmeme, insanlar içinde en lâyık ve en çok hakkı olan kimdir?" diye sordu. Rasûlullâh (s.a.v.):  "Annendir" dedi. O zât "Sonra kimdir?" dedi. Rasûlullâh (s.a.v.) yine:  "Annendir" dedi. O zât tekrar:  "Sonra kimdir?" deyince, Rasûlullâh (s.a.v.) Efendimiz tekrar : "Annendir" buyurdular. O zât yine "Sonra kimdir?" diye sorunca, Rasûlullâh (s.a.v.) bu sefer:  
"Babandır" karşılığını verdi. Demek ki anneler bu mevzuda   babalardan  3-1 önde bulunuyorlar.08.05.2012/Viyana