Kur’an-ı Kerim ve Sahih Sünnet’in insan onuruna ve şerefine verdiği değeri görmek ve anlamak isteyenlerin bu iki kaynağa doğru bakmaları yeterli olacaktır. Bu iki temel kaynak insanlara şeref yoksunu kimselerin bazı özellikleri hakkında bir takım bilgiler vermekte ve öyle kimselerden olmamak konusunda uyarılarda bulunmaktadır.

Nitekim bizlerde bu tür kimselerin bazı özelliklerini ortaya koyarak masum insanları uyarabiliriz.

Şöyle ki; ömrü boyunca evrensel ve şaşmaz ilkelerin yanında değil de, gücün ve silahın yanında yer alan kişiler inançları ne olursa olsun şeref yoksunudurlar.

Masum insanlar katledilirken çıkarlarının ve menfaatlerinin peşinde koşanlar şeref yoksunudurlar.

Yalan yere şahitlik edenler ve utanmadan iftira atanlar şeref yoksunudurlar.

Zalime destek olan ve mazlumu yalnız bırakanlar şeref yoksunudurlar.

Hakkı, adaleti ve doğruluğu savunmayıp geçici zevklerinin peşinde koşanlar şeref yoksunudurlar.

Elinde belge, bilgi, delil ve somut kanıtlar olmadan başkaları hakkında kötü konuşanlar ve iftira atanlar şeref yoksunudurlar.

Elinde kesin, sağlam ve güvenilir deliller olmaksızın zalime sahip çıkanlar, suçlulara destek olanlar ve onları bilerek ya da bilmeksizin ısrarla savunanlar şeref yoksunudurlar.

Gerçeklerin üzerini örtenler ve yalanlara sarılanlar şeref yoksunudurlar.

Fabrika gibi yalan üreten sonra da kendi uydurdukları yalanlara kendileri kananlar şeref yoksunudurlar.

İnsanların ellerindekilerine göz dikenler, bunları haksız yere ele geçirmek için adaletten ayrılanlar, hazzı, gücü ve şehveti önceleyenler şeref yoksunudurlar.

Söz verip de sözünde durmayanlar, emanete hıyanet edenler ve bilerek yanlışı savunanlar şeref yoksunudurlar.

Anne ve babası aleyhine de olsa doğruyu söylemeyenler, kendi bencil arzularını ilahlaştıranlar şeref yoksunudurlar.

Hak etmediği alanlarda kendilerine haksız ayrıcalıklar ve imtiyazlar bekleyenler şeref yoksunudurlar.

Liyakat ve fazilet esaslı görevlendirmelerden daha ziyade yandaşlarını ve dostlarını kayıranlar, bunların haksız şekilde makam ve mevki kapmalarını sağlayanlar şeref yoksunudurlar.

Tüyü bitmemiş yetimin hakkını yandaşlarına peşkeş çekenler, taraftarlarını yanlarında tutmak için haksız kararlara imza atanlar şeref yoksunudurlar.

Dalkavuklara ve yalancılara aldananlar, etraflarını saran iki yüzlüleri tanımayanlar ve onların dolduruşu ile hareket edenler şeref yoksunudurlar.

Hiç bir değer üretmeyenler, değer üretenleri dışlayan ve yok etmeye çalışanlar şeref yoksunudurlar.

Kısa yoldan köşe dönme sevdası ile ilkesizlik yapanlar, harama uçkur çözenler ve haramı tadamadıklarına dövünenler şeref yoksunudurlar.

Gerçeği çarpıtanlar, hakikati eğip bükenler ve doğruları sonuna kadar savunmayanlar şeref yoksunudurlar.

Zoru görünce yan çizenler, ilkelerden uzaklaşanlar ve mazluma bir tekme de kendileri vurmak için sıraya girenler şeref yoksunudurlar.

Kendi yaptıkları yanlışlarına ve hatalarına zerre kadar toz kondurmayanlar, kendilerine adeta tapanlar ve herkesi küçük görenler şeref yoksunudurlar.

Kendileri için istediklerini başkaları için istemeyenler, hasedinden çatlayanlar ve masumlara zarar vermek için planlar yapanlar şeref yoksunudurlar.

Hukuk ve ahlak ilkelerine göre hareket etmeyenler, insanları dolandıranlar ve acımadan iftira atanlar şeref yoksunudurlar.

Kıskançlık krizlerine girenler, öfkelerini kontrol etmeyip etraflarına zarar verenler ve bükemedikleri bileği öpmek yerine kırmaya çalışanlar şeref yoksunudurlar.

Haksızlıklar karşısında kör, sağır ve dilsiz kesinler, zalime destek çıkanlar ve mazlumu ezenler şeref yoksunudurlar.

İnsanlığın yararına iş yapanları küçümseyenler, onları boğmak için sinsice faaliyet içinde olanlar ve düşmanlarla işbirliği sergileleyenler şeref yoksunudurlar.

Yüzü kızarmadan ve utanmadan yalan söyleyenler, zayıf, korunmasız ve masum canlara kıyanlar ve yapılan katliamları savunanlar şeref yoksunudurlar.

Mutlu evlilikleri kıskananlar, bu evliliklerin bitmesi için uğraşanlar ve bu uğurda mücadele edeceğini söyleyenler şeref yoksunudurlar.

Kısaca ifade etmek gerekirse dini, ahlaki, insani ve vicdani değerlere yabancılaşanlar, dürüst ve erdemli bir hayattan daha ziyade şeytanın ve nefsinin yanında yer almayı tercih edenler, tövbeye yanaşmayanlar, bilerek günahta ısrar edenler, kendilerine bahşedilen sayısız nimetlere nankörlük edenler ve kötülük yapmakta yarış edenler şeref yoksunlarından başkaları olmasa gerektir. (27.07.2012)

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Emin SEYHAN

Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi