Ramazan ayı bizlere veda etmeye hazırlanıyor. Bir aydır evlerimize misafir olan bu kutlu misafir yavaş yavaş toparlanmaya başlıyor. Bu seneki Ramazan pazarı kapanmaya hazırlanıyır. Bu bir aylık mübarek dilimi müslümanlar arasında aynı duygu ve düşünceyle idrak edilmedi elbette. Kimimiz Onun gelmesiyle  bir kez daha sevindik, onun manevi ikliminden doya doya istifade etme gayreti gösterdik.Oruçlarımızla,teravih namazlarımızla, sadaka-i fıtır ve zekatlarımız vs. ibadetlerimizle dolu-dolu bir Ramazan idraki içinde olmaya çalıştık.

Ramazan ayı geldiğinde çeşitli müslüman tipleri ortaya çıkar.Kimi müslümanlar sadece oruç tutarak bu ayı yaşamaya çalışır.Sadece oruç tutar fakat “Orucun günahlara karşı bir kalkan“ olduğu şuurundan uzak olarak namazsız bir Ramazan yaşar.

Kimi de Ramazanın geldiğinden dahi habersizdir desek yeridir. Zira Ramazan onun evine uğramamıştır, hanesinde oruç tutulmamıştır.Bu hanede ne Namaz vardır ne de Oruç. Aslında  oruç tutacağını fakat havaların çok sıcak olduğunu, akşama kadar sıcağın altında çalıştığını, patronun izin vermediğini vs. dile getirerek kendince Oruç tutmamaya kılıf da bulur.

Ve bir kısım müslüman da Ramazanın gelmesiyle müslümanlığını hatırlar. Ramazanın gelmesiyle Namaza başlayan bu tip müslümanlar Ramazan boyu yoğun bir tempoyla ibadet yaparak Allah nezdinde iyi pirim yaptığına inanır.Beş vakit namazlarını camide kılmaya gayret eder.İçki içen biriyse Ramaznda ara verir, kahvehane müdavimi ise Ramazanda kahvehaneye  ara verir. Kısaca günahları bir aylığına bırakır ve ibadete yoğunlaşır.Bir aylık yoğun ibadet temposuyla gelecek 11 ayın ibadetini depolamanın! verdiği haz ile Şevval’in birinden itibaren kaldığı yerden devam eder.

Ramazanda bir tip müslümandan daha bahsedeyim. Ramazan geldiğinde İstanbul gibi bazı büyük şehirlerde zuhur eder bu tipler. Falanca baba türbesinde iftar açarlar,bilmem ne baba türbesinde akla hayale gelmez bir takım sapkın ritüeller yaparlar.Üstelik bunlar din adına yapılır şuursuzca. En akıllı sandığımız genç üniversitelisi de aynı sapkınlığın içindedir. Bir kaç misal verelim bunlara da gülelim mi ağlayalım siz karar verin artık.

Yer İstanbul..Oruç Baba denilen bir Türbe önünde izdiham var. Herkes  Oruç Baba’ya koşmuş! ,  eller de sirkeler. Sirkeyle orada Oruç açılacakmış. Herkes birbirine sirke veriyor. Güyare 7 kişiden alınan sirke makbül olurmuş.Yaşlı bir teyze TV mikrofonuna  ne diyor bakınız: “Kızımın çocuğu olmuyordu, 10 senedir buraya gelip gideriz. Allah’a şükür kızım tüp bebekle çocuk sahibi oldu.Teşekkür etmeye geldik”…Kızının çocuğu olmuş teşekkür için türbeye gelmiş! Türbe olmuş Kadın Doğum Uzmanı doktor! Ölüye teşekkür nasıl bir şey sizce? Sizce ölü çocuk verir mi, yaratabilir mi? Töbe töbe!!

Komedi bitmedi dostlar. Bir başka kadın, elinde anahtar,  türbenin etrafına sürüyor…. Meğer o da  ev istiyormuş! Orayı emlak dükkanı sanmış olmalı! Ve ekranda bir başka adam. Onda iki anahtar var.Anlaşılan iki şey isteyecek. Anahtarları türbenin etrafına sürme, gezdirme işini o da aynen yapıyor. Meğer o adam da iş ve araba istiyormuş…Türbe İŞ-Kur olmuş maşallah!

En acıklı şahne de şu bence.Tesettürlü bir genç kadın geliyor ekrana.“ Tamam bu kardeşimiz şuurlu birine benziyor.Milleti uyarmak için gelmiş olmalı“ demeye kalmadan bir de baktık ki  elindeki duvağı, türbeye sürüyor. Meğer  evlenmek istiyormuş …Belli ki evde kalmış kızımız! Daha sonra bir genç erkek. Elinde soru kitapçığı aynı işlemi oda yapıyor.. Sınavı geçmek istiyormuş…Bir diğeri kalemini kapıya sürtüyor.İmtihanı varmış kazanması için yardım istiyor…

Dostar işte memleketimden  Müslüman tipleri…Sizce Allah bu tiplerden hangisini beğenir? Ya da Efendimiz bu manzaralara şahit olsa ne der, nasıl tepki verir?

Bayramınız mübarek olsun…04.08.2013/Viyana