İstiklal şairimiz Akif aynı zamanda bir Kur’an şairiydi. Akif’i Akif yapan da bize göre Kur’an’dır. Zira o Kur’an’dan beslenmiş, eserlerinde hep Kur’ani bir öz hakim olmuştur. En basitinden İstiklal Marşımızın dizelerine şöyle bir göz gezdirince Akif’in hangi ruhtan beslendiğini rahatça anlayabiliriz.  O, Kur’an’ın hayata okunmasını savunmuştur ve ümmetin bundan uzak olmasının ızdırabını  yüreğinde hissetmiştir. Şu dizelerde bunu net ifadelerle dile getiriyor:

Doğrudan doğruya Kur’ân’dan alıp ilhamı 
Asrın idrâkine söyletmeliyiz İslâm’ı

Bugün ümmetin bu hale gelmesinin, dünya milletleri karşısında hep yenilmesinin, bilim ve teknikte ilerleyememesinin asıl sebebi Kur’an’ı hayat kitabı olmaktan çıkarmamızdır. Kur’an’ın toplumu ıslah eden hükümlerini   tatbik etmeyen Müslüman, onu mezarlık kitabı,  muska-üfürük  kitabı haline getirdi. Akif de aynı durumdan şikayetçidir.  Bakın ne diyor:

İnmemiştir hele Kur’ân, şunu hakkıyla bilin:
Ne mezarlıkta okunmak, ne de fal bakmak için!

Akifi’in dert yandığı mesele aynen bugün de devam ediyor. Kimse Kur’an’ın mesajlarını merak etmiyor. Kimse Kur’an’ın ayetlerde verdiği mesajları üzerine alınmıyor.Sanki Kur’an’ın muhatabı ölülermiş gibi davranılıyor. Halbuki Kur’an miladi 7. asırda Hz. Muhammed(sav)’e ve onun Ashabına inen ve sadece onları ilgilendiren bir kitap değildir.Kur’an miladi 21. asrın da kitabıdır.Bugün de inmeye devam etmektedir.Anlayış ve uygulama bu yönde olmalıdır.Hayata yön veren dinamik bir Kur’an anlayışımız olmalıdır.

Kardeşlerimiz Ramazan ayında kadir gecesine odaklanıyorlar. Bin aydan hayırlıya. Bir gecede bin aylık amel ile işi bitireceklerini zannediyorlar. Yok kardeşim! Kur’an sana inmiyorsa, Kur’an senin yüreğine, evine, iş yerine sokağına inmiyorsa Kadir Gecesi araman beyhudedir.

Halbuki Kur’an , mezarlıkta en çok okunan Yasin suresinde bakın hangi gerçeği haykırıyor. “Diri olanları uyarması ve kafirler hakkında o sözün(azabın) gerçekleşmesi için Kur’an’ı indirdik (Yasin36/70)

Akif Kuran’ı Allah’ın insana gönderdiği bir mektubu olarak görüyordu. O Kur’anı’ı sanki Allah’tan dinliyor gibi dinledi ve yalnız kendisine gönderilmiş gibi okudu. Yani Kur’an Akif’e iniyor ve hayatı hep Kadir gecesi oluyordu.

Kur’ân’ın ruhundan uzaklaşmış, kendi diliyle     onu anlama yolunda hiç gayret göstermeyen toplumumuz, Kur’ân’ın dünyamıza ışık tutmasını bekleyebilir mi?

Son bir not. Kur’an bugün dünyada en çok okunan ama en az anlaşılan bir kitaptır. Kur’an’ın ilk inen ayeti “OKU!” ile başlıyor. Ama ümmet bu hitaptan “anlamadan okumayı” anlamayı tercih etti.Zira kolay olan buydu.Anlayarak okuma ise sorumluluk getiriyordu. Halbuki bir kimseye şu kitabı, şu yazıyı oku dediğimizde aynı zamanda anla demiş olmuyor muyuz.? Yani “şu makalemi oku ama anlama!” denilebilir mi? İşte ümmet bu şekilde Kur’an’dan , Kur’an’ın hükümlerinden uzaklaştı.Şurası bilinmeli ki Hz. Peygamber bu konuda ümmetinden şikayetçi olacak.Bu konuda Furkan suresi 30.ayetini okumanızı tavsiye ediyorum.Bu ayet bağlamında başka bir yazı kaleme alacağız inşallah.12.03.2016