Ramazan Bayramı Vaazı - Mukadder Arif Yüksel 2008
Bayramlar, sevgi, coşku ve heyecanın hep birlikte
hissedildiği ve yaşandığı çok özel günlerdir. Ramazan ayında önemli
kazançlarımız oldu. Bunlardan bazıları;
Abdest, alarak dışımızı, oruç tutarak içimizi temizledik.
Oruç tutarak arzularımızı kontrol etmeyi öğrendik,
Namaz ile Allaha yaklaştık,
Kuran kıratı ile Allah ile konuştuk,
Fitre ile bedenimizin,sağlığımızın zekatını ödedik.
Vaazlarla bilgilendik ve aydınlandık.
İkram,sadaka ve hayırlarla malımızı bereketlendirdik.
Cehennemden azat olma umudu ile bayrama kavuştuk. Bu umut bizlere Allah tarafından verilen bir bayram hediyesidir. Biz de sevdiklerimize bayram hediyeleri armağan edeceğiz:
Ölmüşlerimize dua hediyesi,
Hayattakilere saygı ve hürmet hediyesi,
Aile fertlerine ve dostlarımıza sevgi ve mutluluk hediyesi,
Tanıdıklarımıza tebrik ve güler yüz hediyesi
Ben de size güzel ve yararlı öğüt hediyesi sunmak istiyorum.
• Hz Ali’nin Peygamber gülleri olan oğulları Hz Hasan ve Hüseyin’e öğütler:
Oğullarım!
Edep mizandır, iyi ahlak, en iyi arkadaştır.
Afiyet, on kısımdır ve bunun dokuz kısmı Allah’ın zikri dışında sadece sükut etmektir. Bir kısmı da sefihlerle düşüp kalkmayı bırakmaktır.
Oğullarım!
Fakirliğin süsü sabır, zenginliğin süsü de şükürdür.
İslam’dan üstün şeref olmaz Zühd ve takvadan üstün keramet olmadığı gibi.
Tevbe ve istiğfardan yüksek şefaatçi yoktur, vücut afiyetinden güzel elbise olmadığı gibi.
Hırs ve tamah, yorgunluk ve meşakkatin anahtarıdır.
• Hz Ali’ye göre en büyük işler: (Bize on öğüt)
1-En büyük bela ümitsizliğe düşmektir. Derler ki, “Malını kaybeden bir şey kaybetmiştir, ümidini yitiren ise her şeyini kaybetmiştir. Kur’an-ı Kerim’de, “La taknetu min rahmetillah” (Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz)
buyrulmaktadır.
Ümit, hayatta en büyük moral ve motivasyon kaynağımızdır.
Şeytanın şeytanlaşmasında ümitsizliğinin de rolü vardır.
M.Akif der ki:
Ye’s öyle bir bataklıktır ki düşersen boğulursun
Ümide sarıl sımsıkı seyret ne olursun?
2-En büyük cehalet kendini bilmemektir. Men arafe nefseh fegad arafe Rabbeh (Kendini bilen Rabbını bilir)
Haddini bilmek en büyük erdemlerdendir.
Kendini bilen, yerini yurdunu bilir, doğru kararlar verir, kendini bilemeyen yerini yurdunu bilmez, yanlış kararlar verir ve işlerin neden ters gittiğini de anlamadığından hep başkalarını suçlar.
Yunus Emre şöyle der:
İlim ilim bilmektir / İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen / Bu nice okumaktır.
3-Allah katında en büyük günah, yalan söylemeyi alışkanlık haline getirmektir.
Yalanla iman bir arada bulunmaz.
Yalancılık her günaha uyan bir saptır
Yalan, toplumun biricik huzur ve ilerleme nedeni olan güveni sarsar.
Batılı düşünür Francis Bacon der ki:
“Yalancı, Allah’a karşı kafa tutan fakat insanlardan korkan bir sersemdir.”
Yalancının kendisine özgüveni ve saygısı yoktur.
Söylenen bir yalanı gizlemek için en az yirmi yalan daha söylemek gerekirmiş.
4-Allah’tan en çok alimler korkar. İnsanın ilmi arttıkça, olgunlaşır, Allah’ın büyüklüğünün farkına varır ve Allah’tan daha çok korkar. Vicdanlı bir bilginden hiç kimseye zarar gelmez, onların değerini bilmek ve onlara saygı duymak gerekir. Vicdansız bilgin ise çok tehlikeli bir silahtır, onlardan da sakınmak gerekir.
Yunus Emre şöyle der:
İlim okumaktan murat / Kişi hakkı bilmektir.
Çün okudun bilmedin / Bu bir kuru emektir.
5-En büyük şeref alçak gönüllülüktür. Peygamberimiz (s.a.v), “Alçak gönüllü kimseyi Allah yüceltir” buyuruyor. Tevazu ile tezelzülü, vakar ile tekebbürü birbirine karıştırmamak gerekir.
Tevazu, üstünlük taslamamaktır, tezelzül ise aşağılık kompleksine kapılmaktır. Üstün nitelikli kimsenin kendini anlatmasına gerek yoktur o, söz ve hareketleriyle zaten fark edilir. Üstün niteliği olmayan kimse ise kendini anlatmaya çalışırken sürekli açık verir.
Vakar, nitelikli kimsenin şereflice duruşudur. Alnı açık, başı dik bir halde kişinin kendisini temsil etmesidir. Tekebbür ise, kişinin kendisini olduğundan farklı görmesi, büyüklenmesi, başkalarını ise küçük görmesidir.
6-Allah katında en büyük günah, sahibinin gözünde küçük görünendir. Günahını hafife alan kimse, günahını terk etme ve ona tevbe etme gereği duymaz.
Günahını küçük gören kimse arsızlaşır.
7- Allah katında en büyük günah, üzerinde ısrar edilen günahtır.
Alimler, “Israr ile küçük günah kalmaz, istiğfar ile de büyük günah kalmaz.” demişlerdir. Günahta ısrar, kişide alışkanlık yapar ve artık onun karakteri haline gelir. Sonra bunun günah olduğunun farkına varsa ve terk etmek istese de zorlanır. Alkol bağımlılığı bunun tipik bir örneğidir.
8-En büyük musibet, dünyaya aşırı düşkünlüktür: İhtiras
Dünya’dan o kadar çok beklentimiz var ki, yetmiş yıllık ömre sığması mümkün değil. Bir de hedefe yaklaştıkça hedef büyütüyoruz dolayısı ile hedefe ulaşmak mümkün olmuyor.
İhtiras, stres yapar, insanı yorar, dostlukları tahrip eder ve mutsuzluğun başlıca sebeplerindendir.
9-Nimetin en büyüğüne layık olan, sevgiyi ilk başlatandır. Sevginin dilencisi olmak yerine kaynağı olmayı tercih etmek gerekir.
Peygamberimiz(s.a.s)“İman etmedikçe cennete girmezsiniz ve birbirinizi sevmedikçe de gerçekten iman etmiş sayılmazsınız” buyuruyor. Sevgi ve saygı, erdemli insanların en soylu eylemidir. Sevgi ve saygı, ihlaslı kalbin asli amelidir.
10-Vebali en büyük olanlar, dini görevlerini ihmal eden alimlerdir.
Doğruyu bilip de yapmamak, insanlara yaşamadığı şeyleri anlatmak kusur olarak o kişiye yeter.
• Mevlana’dan:
Sevgide güneş gibi ol,
Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol,
Hataları örtmede gece gibi ol,
Tevazuda toprak gibi ol,
Öfkede ölü gibi ol
Her ne olursan ol,
Ya olduğun gibi görün yada göründüğün gibi ol.
• Bulutlar ağlamasa yeşillikler nasıl güler.
• Göz yaşarmayınca gönül yeşermezmiş
• Birisi güzel bir şey söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden ve anlamasından ileri gelir.
• Ölülerle savaşarak gazilik elde edilmez.
• Kuru duayı bırak, ağaç istiyorsan tohum ek.
• Ölümümüzden sonra bizim mezarımızı yerde aramayınız. Bizim mezarımız ariflerin gönlündedir.
Hayatta verdiğimiz kararlar, yaptığımız işler uzun vadede bizim kaderimiz olur.
Mesleğinin erbabı iyi bir marangoz, bir müteahhidin yanında uzun yıllar çalışmış ve yaşlanıştı. Artık emekli olarak dinlenmek istiyordu. Patronuna emekli olmak istediğini bildirdi. Patronu, böyle tecrübeli,mahir ve emektar bir elemanı kaybedeceği için üzüldü ama emeklilik onun da hakkı diye düşündü. Patronu marangoza, senden son bir istediğim var, şuraya bir aile duracak şekilde bir ev yap, ondan sonra emeklilik işlemlerini başlatalım, der. Marangoz, patronunu kıramaz ve hemen alel acele işe koyulur. Bu son işi isteksiz yapmaktadır. Baştan savma bir işçilik yapar ve kalitesiz mal kullanır. İyi bir usta için böyle bir final aslında büyük bir talihsizliktir. Ev inşaatı bitince, işveren evi görmeye gelir ve evin anahtarını marangoza uzatarak “Bu ev senin, şirketimde çok emeğin var bu ev de benden sana hediye” der. Marangoz şok olmuştur. Bu evin bana verileceğini bileydim, hiç böyle mi yapardım” der.
Marangoz sizsiniz. Hayat, “Kendin kazan,kendin pişir ve kendin ye” prensibine göre devam ediyor. Bu gün verdiğimiz kararlar, yaptıklarımız ve kazandıklarımız yarın hayatımızı devam ettireceğimiz iş ev,yuva hatta kader haline gelir.
İşte hayat da böyledir. Ta çocukluk yıllarından beri öğrencilik baştan savmadır, kurallara uyma baştan savmadır, yapılan işler, verilen görevler baştan savmadır. Sonunda ne oluyor biliyor musun? İşini baştan savma yapanı hayat da başından savıyor.
İnsan başlangıçta asil duygulara sahip olarak yaratılıyor, daha sonra aldığı yanlış eğitim, olumsuz çevre şartları sebebiyle yanlış düşüncelere sahip oluyor.
İstanbul’daki tıp fakültesi hastanelerinin birinde Fatma adlı genç bir kıza kan nakli yapılması gerekiyor ama sadece Fatma’nın yedi yaşındaki kardeşi Mehmet’tin kanı ablasına uymaktadır. Doktorlar Mehmet’ten kan alacaklarını söyleyince, “Ablam iyileşecekse neden olmasın?” diyor ve kanını veriyor. İşlem tamamlandıktan sonra Mehmet, gülen bir yüzle ablasına bakıyor ve bitkin bir halde yatağa uzanıyor. Mehmet, doktora “Doktor Bey, daha kaç dakika yaşayabileceğim? diye soruyor. Meğer Mehmet, ablasına kan verdikten sonra öleceğini sanmış ve kan verirken bu ihtimali göze almış.
Bayram namazının tarifi:
Dua:
• Allah’ın bize imanı ve İslam’ı sevdir. Küfrü ve isyanı çirkin göster. Bizi doğru yolu bulanlardan eyle,
• Allah’ım! Bizi müslüman olarak yaşat, müslüman olarak canımızı al ve salih kimseler olarak haşret,
• Allah’ım! Bize aile mutluluğu ver. İçimizde aile huzursuzluğu yaşayanlar varsa onlara en kısa zamanda bir çıkış yolu göster. Çocuklarımızı zararlı akımların etkisinden koru. Onlara çalışma azmi ve zihin açıklığı ver,
• Ülkemizi, milletimizi, İslam alemini ve bütün insanlığı bela ve musibetlerden ve terör belasından koru.
• Bizlere helalinden bol kazançlar ihsan eyle ve bizi şükredenlerden eyle.
• Allah’ım! Bizleri daha nice bayramlara kavuşmayı, rızana uygun yaşamayı, salih amellerle salih kulların arasına katılmayı nasip eyle.
(30 Eylül 2008 Salı,Çorum-Bayat Çarşı Camii)
Abdest, alarak dışımızı, oruç tutarak içimizi temizledik.
Oruç tutarak arzularımızı kontrol etmeyi öğrendik,
Namaz ile Allaha yaklaştık,
Kuran kıratı ile Allah ile konuştuk,
Fitre ile bedenimizin,sağlığımızın zekatını ödedik.
Vaazlarla bilgilendik ve aydınlandık.
İkram,sadaka ve hayırlarla malımızı bereketlendirdik.
Cehennemden azat olma umudu ile bayrama kavuştuk. Bu umut bizlere Allah tarafından verilen bir bayram hediyesidir. Biz de sevdiklerimize bayram hediyeleri armağan edeceğiz:
Ölmüşlerimize dua hediyesi,
Hayattakilere saygı ve hürmet hediyesi,
Aile fertlerine ve dostlarımıza sevgi ve mutluluk hediyesi,
Tanıdıklarımıza tebrik ve güler yüz hediyesi
Ben de size güzel ve yararlı öğüt hediyesi sunmak istiyorum.
• Hz Ali’nin Peygamber gülleri olan oğulları Hz Hasan ve Hüseyin’e öğütler:
Oğullarım!
Edep mizandır, iyi ahlak, en iyi arkadaştır.
Afiyet, on kısımdır ve bunun dokuz kısmı Allah’ın zikri dışında sadece sükut etmektir. Bir kısmı da sefihlerle düşüp kalkmayı bırakmaktır.
Oğullarım!
Fakirliğin süsü sabır, zenginliğin süsü de şükürdür.
İslam’dan üstün şeref olmaz Zühd ve takvadan üstün keramet olmadığı gibi.
Tevbe ve istiğfardan yüksek şefaatçi yoktur, vücut afiyetinden güzel elbise olmadığı gibi.
Hırs ve tamah, yorgunluk ve meşakkatin anahtarıdır.
• Hz Ali’ye göre en büyük işler: (Bize on öğüt)
1-En büyük bela ümitsizliğe düşmektir. Derler ki, “Malını kaybeden bir şey kaybetmiştir, ümidini yitiren ise her şeyini kaybetmiştir. Kur’an-ı Kerim’de, “La taknetu min rahmetillah” (Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz)
buyrulmaktadır.
Ümit, hayatta en büyük moral ve motivasyon kaynağımızdır.
Şeytanın şeytanlaşmasında ümitsizliğinin de rolü vardır.
M.Akif der ki:
Ye’s öyle bir bataklıktır ki düşersen boğulursun
Ümide sarıl sımsıkı seyret ne olursun?
2-En büyük cehalet kendini bilmemektir. Men arafe nefseh fegad arafe Rabbeh (Kendini bilen Rabbını bilir)
Haddini bilmek en büyük erdemlerdendir.
Kendini bilen, yerini yurdunu bilir, doğru kararlar verir, kendini bilemeyen yerini yurdunu bilmez, yanlış kararlar verir ve işlerin neden ters gittiğini de anlamadığından hep başkalarını suçlar.
Yunus Emre şöyle der:
İlim ilim bilmektir / İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen / Bu nice okumaktır.
3-Allah katında en büyük günah, yalan söylemeyi alışkanlık haline getirmektir.
Yalanla iman bir arada bulunmaz.
Yalancılık her günaha uyan bir saptır
Yalan, toplumun biricik huzur ve ilerleme nedeni olan güveni sarsar.
Batılı düşünür Francis Bacon der ki:
“Yalancı, Allah’a karşı kafa tutan fakat insanlardan korkan bir sersemdir.”
Yalancının kendisine özgüveni ve saygısı yoktur.
Söylenen bir yalanı gizlemek için en az yirmi yalan daha söylemek gerekirmiş.
4-Allah’tan en çok alimler korkar. İnsanın ilmi arttıkça, olgunlaşır, Allah’ın büyüklüğünün farkına varır ve Allah’tan daha çok korkar. Vicdanlı bir bilginden hiç kimseye zarar gelmez, onların değerini bilmek ve onlara saygı duymak gerekir. Vicdansız bilgin ise çok tehlikeli bir silahtır, onlardan da sakınmak gerekir.
Yunus Emre şöyle der:
İlim okumaktan murat / Kişi hakkı bilmektir.
Çün okudun bilmedin / Bu bir kuru emektir.
5-En büyük şeref alçak gönüllülüktür. Peygamberimiz (s.a.v), “Alçak gönüllü kimseyi Allah yüceltir” buyuruyor. Tevazu ile tezelzülü, vakar ile tekebbürü birbirine karıştırmamak gerekir.
Tevazu, üstünlük taslamamaktır, tezelzül ise aşağılık kompleksine kapılmaktır. Üstün nitelikli kimsenin kendini anlatmasına gerek yoktur o, söz ve hareketleriyle zaten fark edilir. Üstün niteliği olmayan kimse ise kendini anlatmaya çalışırken sürekli açık verir.
Vakar, nitelikli kimsenin şereflice duruşudur. Alnı açık, başı dik bir halde kişinin kendisini temsil etmesidir. Tekebbür ise, kişinin kendisini olduğundan farklı görmesi, büyüklenmesi, başkalarını ise küçük görmesidir.
6-Allah katında en büyük günah, sahibinin gözünde küçük görünendir. Günahını hafife alan kimse, günahını terk etme ve ona tevbe etme gereği duymaz.
Günahını küçük gören kimse arsızlaşır.
7- Allah katında en büyük günah, üzerinde ısrar edilen günahtır.
Alimler, “Israr ile küçük günah kalmaz, istiğfar ile de büyük günah kalmaz.” demişlerdir. Günahta ısrar, kişide alışkanlık yapar ve artık onun karakteri haline gelir. Sonra bunun günah olduğunun farkına varsa ve terk etmek istese de zorlanır. Alkol bağımlılığı bunun tipik bir örneğidir.
8-En büyük musibet, dünyaya aşırı düşkünlüktür: İhtiras
Dünya’dan o kadar çok beklentimiz var ki, yetmiş yıllık ömre sığması mümkün değil. Bir de hedefe yaklaştıkça hedef büyütüyoruz dolayısı ile hedefe ulaşmak mümkün olmuyor.
İhtiras, stres yapar, insanı yorar, dostlukları tahrip eder ve mutsuzluğun başlıca sebeplerindendir.
9-Nimetin en büyüğüne layık olan, sevgiyi ilk başlatandır. Sevginin dilencisi olmak yerine kaynağı olmayı tercih etmek gerekir.
Peygamberimiz(s.a.s)“İman etmedikçe cennete girmezsiniz ve birbirinizi sevmedikçe de gerçekten iman etmiş sayılmazsınız” buyuruyor. Sevgi ve saygı, erdemli insanların en soylu eylemidir. Sevgi ve saygı, ihlaslı kalbin asli amelidir.
10-Vebali en büyük olanlar, dini görevlerini ihmal eden alimlerdir.
Doğruyu bilip de yapmamak, insanlara yaşamadığı şeyleri anlatmak kusur olarak o kişiye yeter.
• Mevlana’dan:
Sevgide güneş gibi ol,
Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol,
Hataları örtmede gece gibi ol,
Tevazuda toprak gibi ol,
Öfkede ölü gibi ol
Her ne olursan ol,
Ya olduğun gibi görün yada göründüğün gibi ol.
• Bulutlar ağlamasa yeşillikler nasıl güler.
• Göz yaşarmayınca gönül yeşermezmiş
• Birisi güzel bir şey söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden ve anlamasından ileri gelir.
• Ölülerle savaşarak gazilik elde edilmez.
• Kuru duayı bırak, ağaç istiyorsan tohum ek.
• Ölümümüzden sonra bizim mezarımızı yerde aramayınız. Bizim mezarımız ariflerin gönlündedir.
Hayatta verdiğimiz kararlar, yaptığımız işler uzun vadede bizim kaderimiz olur.
Mesleğinin erbabı iyi bir marangoz, bir müteahhidin yanında uzun yıllar çalışmış ve yaşlanıştı. Artık emekli olarak dinlenmek istiyordu. Patronuna emekli olmak istediğini bildirdi. Patronu, böyle tecrübeli,mahir ve emektar bir elemanı kaybedeceği için üzüldü ama emeklilik onun da hakkı diye düşündü. Patronu marangoza, senden son bir istediğim var, şuraya bir aile duracak şekilde bir ev yap, ondan sonra emeklilik işlemlerini başlatalım, der. Marangoz, patronunu kıramaz ve hemen alel acele işe koyulur. Bu son işi isteksiz yapmaktadır. Baştan savma bir işçilik yapar ve kalitesiz mal kullanır. İyi bir usta için böyle bir final aslında büyük bir talihsizliktir. Ev inşaatı bitince, işveren evi görmeye gelir ve evin anahtarını marangoza uzatarak “Bu ev senin, şirketimde çok emeğin var bu ev de benden sana hediye” der. Marangoz şok olmuştur. Bu evin bana verileceğini bileydim, hiç böyle mi yapardım” der.
Marangoz sizsiniz. Hayat, “Kendin kazan,kendin pişir ve kendin ye” prensibine göre devam ediyor. Bu gün verdiğimiz kararlar, yaptıklarımız ve kazandıklarımız yarın hayatımızı devam ettireceğimiz iş ev,yuva hatta kader haline gelir.
İşte hayat da böyledir. Ta çocukluk yıllarından beri öğrencilik baştan savmadır, kurallara uyma baştan savmadır, yapılan işler, verilen görevler baştan savmadır. Sonunda ne oluyor biliyor musun? İşini baştan savma yapanı hayat da başından savıyor.
İnsan başlangıçta asil duygulara sahip olarak yaratılıyor, daha sonra aldığı yanlış eğitim, olumsuz çevre şartları sebebiyle yanlış düşüncelere sahip oluyor.
İstanbul’daki tıp fakültesi hastanelerinin birinde Fatma adlı genç bir kıza kan nakli yapılması gerekiyor ama sadece Fatma’nın yedi yaşındaki kardeşi Mehmet’tin kanı ablasına uymaktadır. Doktorlar Mehmet’ten kan alacaklarını söyleyince, “Ablam iyileşecekse neden olmasın?” diyor ve kanını veriyor. İşlem tamamlandıktan sonra Mehmet, gülen bir yüzle ablasına bakıyor ve bitkin bir halde yatağa uzanıyor. Mehmet, doktora “Doktor Bey, daha kaç dakika yaşayabileceğim? diye soruyor. Meğer Mehmet, ablasına kan verdikten sonra öleceğini sanmış ve kan verirken bu ihtimali göze almış.
Bayram namazının tarifi:
Dua:
• Allah’ın bize imanı ve İslam’ı sevdir. Küfrü ve isyanı çirkin göster. Bizi doğru yolu bulanlardan eyle,
• Allah’ım! Bizi müslüman olarak yaşat, müslüman olarak canımızı al ve salih kimseler olarak haşret,
• Allah’ım! Bize aile mutluluğu ver. İçimizde aile huzursuzluğu yaşayanlar varsa onlara en kısa zamanda bir çıkış yolu göster. Çocuklarımızı zararlı akımların etkisinden koru. Onlara çalışma azmi ve zihin açıklığı ver,
• Ülkemizi, milletimizi, İslam alemini ve bütün insanlığı bela ve musibetlerden ve terör belasından koru.
• Bizlere helalinden bol kazançlar ihsan eyle ve bizi şükredenlerden eyle.
• Allah’ım! Bizleri daha nice bayramlara kavuşmayı, rızana uygun yaşamayı, salih amellerle salih kulların arasına katılmayı nasip eyle.
(30 Eylül 2008 Salı,Çorum-Bayat Çarşı Camii)
Yorumlar - Yorum Yaz
