• Anasayfa
  • Favorilere Ekle
  • Site Haritası
  • https://www.facebook.com/groups/vaazdokumanlari/
  • https://api.whatsapp.com/send?phone=+905321561576
  • https://www.twitter.com/@vaazsitesi
Üyelik Girişi
Vaaz Kategorileri
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi6
Bugün Toplam242
Toplam Ziyaret5102603
Site Haritası
Takvim
Vaaz Dokumanları

Hakka Suresi:13-37. Ayetler

HAKKA SURESİ : 13-37. AYETLER

 

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِنَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ:وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً:فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ:وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ:وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ:

 

     13-) “Sura birinci üfleme üflendiği.”

     14-) “Yer ve dağlar yerlerinden kaldırılıp bir çarpışla birbirlerine çarpıldığı zaman.”

     15-) “İşte o vak’a olmuştur.”

     16-) “Gök yarılmış, o gün o; zayıflamış sarkmıştır.”

     17-) “Melekler de onun kenarlarındadır. O gün Rabbinin tahtını, bunların da üstünde sekiz (melek) taşır.”

 

     Biz, kıyamet günü sur’a üfleneceği, onun ardından bu olayların oluşacağına inanır, bunun dışında bu konuda ayrıntıya girmeyiz. Çünkü bunun ötesindekiler duyularla erişilemeyecek şeylerdir. Biz onlara ilişkin bu özet nasların benzerlerinin dışında bir kanıta sahip değiliz. Bu özetin ayrıntısına inmeyi sağlayacak başka bir kaynağımız da yoktur. Zaten ayrıntı nassın hikmetine bir katkı sağlamaz. Bunun ötesine uzanmaya çalışmak, esasen yasaklanmış olan “ZAN” nın peşine takılmaktan başka bir şey olmayan boş bir iştir.

     Sur’a ilk üfürme, üfürülür üfürülmez bu korkunç olaylar o üfürülmeyi izleyecekler: “Yer ve dağlar yerlerinden kaldırılıp bir çarpışla birbirine çarpıldığı zaman.” Yerin ve dağların yerlerinden kaldırılmaları, sarsılmaları ve ortalığın altını üstüne getiren bir çarpışla birbirine çarpılmaları sahnesi insanı ürperten bir sahnedir. İşte insanın, ayaklarının altında dengeli iken üzerinde güven içinde gezdiği yer; İşte insanı heybetleri ile kararlılıkları ile ürperten yerlerine sağlam tutunmuş dağlar, bu durumlarına rağmen yerlerinden kaldırılıp çocuğun elindeki top gibi birbirlerine çarpılmaktalar. Kuşkusuz, bu, insana o benzersiz günde görülecek bu kadir güç yanında, kendi dünyasının küçüklüğünü hissettirecek bir sahnedir.

     Surenin “İşte o gün o vak’a olmuştur.” sözleriyle değindiği meselenin zamanı; Sur’a bir üfürülüşle üfürülüp yer ve dağlar kaldırılıp bir çarpışla birbirine çarpıldıkları zamandır. Ayette geçen; “VAKIA”, “HAKKA” ve “KARİA” gibi kıyametin isimlerinden bir isimdir. O kıyamet oluşacaktır. Çünkü oluşması gereklidir. Yapısı ve gerçekliği gereği oluşacak olmasıdır. O, kıyametin gerçekliği konusunda kuşkulanma ve onu yalanlama durumlarına karşı seçilmiş belirli bir etkileme gücü içeren bir isimdir.

     Korkunçluk, yer ve dağların kaldırılıp bir çarpışla birbirine çarpılmalarının oluşturduğu korkunçlukla sınırlı kalmıyor. O korkunç günde gök de kurtulacak değil:

     “Gök yarılmıştır, o gün o,zayıflamış sarkmıştır.”

     Biz Kur’an’daki “SEMA” (gök) kelimesi ile neyin kastedildiğini, kanıtlanır olarak bilmiyoruz. Fakat bu eşsiz günde oluşacak evrensel olaylara değinen bu ve diğer nasların tümü, o gün bu görünen evrenin düğümünün çözüleceği; bu, duyarlı, göz kamaştıran sistem içinde tutulmasını sağlayan koruyucu unsurlar ve bağlantıların bozulacağı, düzen içinde yaşamını sağlayan yasaların bağlayıcılığından kurtulmasının ardından parçalarının dağılacağına işaret etmekteler.

     Günümüz astronomi bilginlerinin; salt bilimsel mülahazaları ve bu evrenin yapısına ilişkin çok az olan bilgilerine dayanarak; evrenin sonu olacağını söyledikleri ortamın biraz Kur’an’ın söylediğine benzemesi, kıyametin gerçeğine ilişkin garip bir rastlantıdır belki de...

     Bize gelince, kesin Kur’anî naslar aracılığı ile diğer her şeyden ilgiyi kesen bu sahneleri neredeyse adeta seyrediyoruz. O naslar özet olup genel bir şeye işaret ediyorlar. Biz bu nasların işaret ettiği yerde duruyoruz. Çünkü onlar bize göre durumun mahiyetine ilişkin yegâne güvenilir haberlerdir. Çünkü onlar, durumu oluşturan, yaratan, yarattığını eksiksiz bilenden gelmedirler. Neredeyse biz evrene oranla toz parçacığı gibi küçük olan yerin dağları bu kütleleri ile kaldırılıp birbirine çarpılırken seyrediyoruz. Yine neredeyse, göğü parçalanmış, sarkmış, yıldızları dağılmış sönmüş olarak seyrediyoruz. Bunların hepsine, göz önündelermişçesine, tam bir etkinlikle sahnelenen canlı Kur’anî naslar aracılığı ile ulaşıyoruz.

     Sonra sahneyi Allah’ın celali kaplıyor; üfürüş, çarpma, yarılma ve dağılmanın hisse yönelttiği gürültü ve kargaşa diniyor; sahnede tek ve kahir olanın tahtı beliriyor:

     “Melekler de onun kenarlarındadır. O gün Rabbinin tahtını, bunların da üstünde sekiz (melek) taşır.”

     Melekler yarılan göğün çevresinde, taht da onların üstünde ve tahtı sekiz yaratık taşıyor... Sekiz melek veya onlardan sekiz saf ya da tabakalarından sekiz tabaka veyahut ne olduklarını şu an için sadece Allah’ın bildiği sekiz yaratık... Biz onların, kimler olduklarını bilmiyoruz. Tahtın ne olduğu, nasıl taşındığı konusunda da bilgimiz yok. Haklarında bilgimiz olmayan ve Allah’ın bize ulaşan bilgileri konusunda, bizi sorumlu tutmadığı bu gaybleri oldukları gibi bırakıyor yorum yapmıyoruz. Gayblerin, mahiyeti üzerinde durmadan onların ön plana çıkmalarına neden olan eşsiz özelliklerine geçiyoruz ki; bizden istenen de o özelliklerini iç dünyamızda özümlememizdir. Bu olayların dile getirilmesinde gözetilen de; o benzersiz gün ve ortamda ortaya çıkacak olan sınırsız güçlülük, varlıkların o güce baş eğmiş durumları ve kapıldıkları korkuyu insan kalbine hissettirmektir.

 

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ:

 

     18-)  “O gün hesap için huzura alınırsınız. Hiç bir sırrınız gizli kalmaz.”

 

     O gün her şey açığa çıkmıştır; ceset, nefis (ruh), insanın iç dünyası, çalışması, akıbeti her şeyi. Sırları örten örtülerin tümü düşmüş, nefis kabuğundan sıyrılmış, cesetler soyunmuş, gaybler dünyası seyre açılmıştır. İnsan; biçimi, hile kurma, önlem alma yetenekleri ve bilincinden soyutlanır, kendisinden bile gizlemeğe özen gösterdiği ayıpları ortaya dökülür. Bu açıkta kalış; özellikle ileri gelenler için en acımasız, mahşer kalabalığı karşısında en feci biçimde rüsva eden bir skandal durumu olacaktır. Konuya Allah’ın nazarı açısından bakılacak olursa; O’nun için tüm gizliler sürekli açık durumdadır. Fakat insan belki de bunun gerçek bilincine varamamakta, toprağın örtülerine aldanmaktadır. İşte o insan kıyamet gününde; her şeyinden soyutlanmış durumda Allah’ın bakışına her şeyin açık olduğunu tam olarak kavrayacaktır. O gün evrende her şey görünür durumdadır. Yer birbirine çarpılarak düzlenmiş, herhangi bir engebe arkasında hiçbir şey gizlememektedir. Gök de yarılmış, sarkmış arkasında hiçbir şey gizlememektedir. Cesetler soyulmuş olup hiç bir şey onları örtmemektedir. Onlar gibi nefisler de açığa çıkmış olup kendilerinin dışında ne örtü vardır ne de onlarda gizlenen bir sır kalmıştır.

     Gaflet edilmemelidir ki, bu zor bir durumdur. Yerle dağların birbirlerine çarpılmaları ve göğün yarılmasından daha zor bir durumla karşı karşıya bırakacaktır insanı. İnsan orada; ceset, nefis, duygular, tarih, yaptıklarının gizli kalan açığa çıkan hepsinden soyutlanmış olarak, Allah’ın ve insan, cin ve melek yaratıkları topluluğunun önünde ve Allah’ın celali tüm diğer yaratıkların üzerine kaldırılmış olan tahtının altında kalakalacaktır...

     Doğrusu insanın yapısı son derece karmaşıktır. Psikolojik yapısı çeşitli kıvrımlar ve dehlizler içerir. Nefis, onlar arasına gizlenerek; duyguları, arzuları, sürçmeleri, hatıraları, sırları ve özellikleri ile örtünür. İnsan sümüklü böceğin, bir dürtü ile karşılaştığında yaptığının daha mükemmelini yapar. Bilindiği gibi sümüklü böcek bir dış etkiyle karşılaşır karşılaşmaz hızla kıvrılır, kıvrımları arasına büzülür ve tamamen kendisine tutunur. Evet, insan, bir gözün gizlice kendine ait gizlediği bir şeyi keşfettiği ve bir bakışın kendisine ait gizli bir dehlize ve gizli bir kıvrıma isabet ettiğini hissettiğinde sümüklü böceğin yaptığının daha mükemmelini yapar. Herhangi bir kimsenin psikolojik özgünlüklerinden birine vakıf olduğunu anladığında derinlerine batan şiddetli acılar duyar...

     O aynı yaratık; ceset, kalp, bilinç, niyet, iç dünyasının her türlü örtüden soyutlandığı gerçek çıplaklık içine düştüğünde durumu nasıl olur... O bu durumda Cebbar’ın tahtının altında, taşkın kalabalığın önünde kalakaldığında hali nice olur?..

     Dikkat edilmelidir ki bu,bunun dışında kalan her durumdan daha acı bir durumdur!..

     Sonra kurtulan ve azaba uğrayanların sahneleri sunuluyor. Sahneler sanki ortada olup seyredilebilir biçimde veriliyor...

 

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ:إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ:فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ:فِي جَنَّةٍعَالِيَةٍ:قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ:كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ:

 

     19-) “Kitabı sağından verilen: “Alın kitabımı okuyun.”

     20-) “Ben hesabımın inceleneceğini sezmiştim” der.”

     21-) “Artık o memnun edici bir hayat içindedir.”

     22-) “Meyvelerin devşirilmesi kolaydır.”

     23-) “Yüksek bir bahçede ki.”

     24-) “Geçmiş günlerde yaptığınız işlerden ötürü afiyetle yiyin için.”

 

     Kitabın sağdan, soldan arkadan alınması, maddi gerçeklik de olabilir; Arapların sağın hayırlı, solla arkanın şerli yanlar saymalarına bağlı olarak Arap dili ıstılahları çerçevesinde oluşan klişeleşme de olabilir... Hangisi olursa olsun işaret edilen birdir.

     Verilen görünüm bu zor günde kurtulanın görünümü. O topluluk içinde taşkın bir sevinç içinde konuşuyor; sevinç psikolojisini kaplayarak dilini etkisi altına alıyor ve bağırıyor: “Alın kitabımı okuyun” Sonra kolay kurtulacağını sanmadığını; hesabının inceleneceği beklentisinde olduğunu sevinç içinde hatırlıyor... Hz. Aişe (RA)’dan    nakledilen hadiste de geldiği üzere Hz. Aişe (RA): “Resülüllah  (SAV): “Hesabı incelenen azaba çarpılır” dedi.  Allah: “O zaman kimin kitabı sağından verilirse o, kolay bir hesaba çekilecek ve sevinçli olarak ailesine dönecektir” demiyor mu? Dediğimde; “Burada sözü edilen hesabın açıklanmasıdır, yoksa kıyamet günü hesabı incelenip de, helak olmayacak kimse yoktur” dedi.” (Buhari, Tirmizi, Müslim, Ebu Davud)

     İbni Ebî Hâtem, Ebî Osman’dan gelen şu hadisi vermiştir: “Resülüllah (SAV), şunları söyledi: “Mümine kitabı Allah katından bir örtü içinde sağından verilir. Hemen günahlarını okur; her bir günahını okuyuşunda rengi değişir. Sonra iyiliklerine geçer onları okur, rengi geri gelir. Ardından bakar ki, günahları iyiliğe dönüşmüş. İşte bu duruma ulaştığında: “Alın kitabımı okuyun der.”

     Abdullah b. Hanzala’dan -cenazesi melekler tarafından yıkanmış olan şehit- nakledilmiştir: “Resülüllah (SAV): “Allah kıyamet günü kulunu durdurup kötülüklerini sahifesinin arkasından göstererek: “Bunları sen mi yaptın?” der. O: “Evet ey Rab” der. Allah ona: “Ben seni onlarla rüsva etmeyeceğim, onları affettim” der. İşte bunun üzerine kul: “Alın kitabımı okuyun, ben hesabımın inceleneceğini sezmiştim zaten der.” dedi.”

     El-Sahîli’den fısıldaşma konusu sorulduğunda; İbni Ömer (RA)’ın şunları anlattığı yer alıyor: “Rasülüllah (SAV)’in: “Kıyamet günü Allah, kulu kendisine yaklaştırarak, tüm günahlarını itiraf ettirir. Kul helak olduğu kanısına vardığında, ulu Allah: “Dünyada onları örtmüştüm, bugün de bağışlıyorum” der. Ardından kulun iyiliklerini içeren kitabı sağından verilir. Kâfirler münafıklara gelince şahitler: “Rablerine karşı yalan söyleyenler işte bunlardır biline ki; Allah’ın lâneti zalimleredir.” derler.” dediğini duydum.”

     Sonra, şahitlerin gözü önünde kurtulanlar için hazırlanan nimetler açıklamıyor. Nimetlerin; o dönemde ayetlerin muhatabı olanların durumuna uygun düşen somut nimetler oldukları görülüyor. Onlar cahiliye ile yapılanmışlardı. İçlerinden iman edenlerin üzerinden uzun bir zaman geçmemişti ki, kavrayışları ona göre yapılansın ve nimetlerin her türlü yararlanılacak şeyden daha üstün ve ince olanım ayırt edebilsinler.

“Artık o, memnun edici bir hayat içindedir. Yüksek bir bahçede ki, meyvelerinin devşirilmesi kolaydır. Geçmiş günlerde yaptığınız iyi işlerden ötürü afiyetle yiyin için.”

Sahiplerine: “Geçmiş günlerde yaptığınız iyi işlerden ötürü afiyetle yiyin için” hitabıyla onurlandırıcı iltifatla sunulan nimetin bu türü. Ayrıca o, henüz duygular yücelip her türlü yararlanılacak şeyden, Allah’a yaklaşmanın daha çekici olduğunu görecek düzeye gelmelerinden önce; Allah’la bağlantı kurma dönemlerinin başlangıcında bulunan Kur’an muhataplarının kavrayışlarının ulaşabileceği türdür de... Bundan öte nimetin bu türü; insanlık tarihi boyunca birçok nefsin ihtiyaçlarını karşılamıştır. Nimetin bu türünün dışında da birçok türü olduğu açıktır.

 

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ:وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ:يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ:مَا أَغْنَىعَنِّي مَالِيهْ:هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ:

 

     25-) “Kitabı sol tarafından verilen ise der ki: “Keşke bana kitabım verilmeseydi.”

     26-) “Şu hesabımı hiç görmemiş olsaydım!”

     27-) “Keşke (ölüm işimi) bitirmiş olsaydı!”

     28-) “Malım bana hiçbir fayda vermedi.”

     29-) “Gücüm benden yok olup gitti.”

 

     “Kitabı sol tarafından verilene gelince”; kötülükleri ile yakalanacağı ve azaplandırılmaya gitmekte olduğunu anlamış; bu taşkın kalabalık arasında üzüntü ve manevi çöküntü içerisinde: “Keşke bana kitabım verilmeseydi! Şu hesabımı hiç görmemiş olsaydım! Keşke (ölüm işimi) bitirmiş olsaydı! Malım bana hiçbir fayda vermedi! Gücüm benden yok olup gitti.” der.

     Artık onunkisi; uzun bir bekleyiş, uzayıp giden pişmanlık, ümitsizlik yansıtan terennümler ve can sıkıcı yorumlardır. İfade bu bekleyişin sunuşunu; dinleyenin bu bekleyişin bir sona ulaşmayacağı, bu sızlanma ve kederlenmenin sonsuzca uzayıp gideceği sanısına kapılacağı ölçüde uzatmaktadır. Kişilerde bırakılmak istenen psikolojik etki gözetilerek; anlatımın kimi durumlarda uzatılıp, kimi durumlarda kısa tutulması sunuşun beğenilen türlerindendir. Burada, bu üzüntülü konumun kavranması ve bu perişan durumun çağrışımı ile büyük belanın algıla olması gözetildiğinden; söz, vurgu ve ayrıntılarla uzatıldıkça uzatılıyor. İşte o bela ile karşı karşıya kalan bu zavallı; bu konuma gelmemiş, kitabı kendisine verilmemiş, hesabını öğrenmemiş ve kıyametin geriye bir şey kalmamak üzere varlığını tümüyle yok etmiş olmasını temenni etmekte; kendileri veya biriktirimi ile güç kazandıklarından hiçbir yarar görmediğine vahlanmaktadır: “Malım bana hiçbir fayda vermedi. Gücüm benden yok olup gitti.”     Artık, ne yarar sağlayacak mal var, ne de kalıcı veya koruyucu güç. Durak sonundaki hareketsiz harfle onun önündeki elifle uzatmanın ardından gelen illetli “y” üzerinde tınlayan uzayıp giden hazin ses de; üzüntü ve ümitsizliği etkin biçimde ilham eden konumun yan öğelerinden biridir.

     Bu uzayıp giden hazin ses; celâl, korku ve heybet dolu yüce emir gelinceye kadar kesilmiyor:

 

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ:ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ:ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُ:

 

     30-) “Tutun onu, bağlayın onu.”

     31-) “Sonra cehenneme sallayın onu.”

     32-) “Sonra uzunluğu yetmiş arşın olan zincire vurun onu!”

 

     Ne ürperti salan ürkünçlük! Ne öldürücü korku! Ne bariz güçlülük! “Tutun onu.”

     Bir emir ki, yüceler yücesinden geliyor. Dolayısıyla tüm varlık hemen; bu zayıf, küçük, zavallıya karşı harekete geçiyor. Emir karşısında yükümlü olanlar her yönden emri yerine getirmenin yarışına giriyorlar. İbni Ebi Hâtem’in, el-Munhâl b. Amr’dan taşıma zinciri ile naklettiği hadis, konuya ayrıntı getiriyor: “Ulu Allah: “Tutun onu” dediğinde yetmiş bin melek konuşur. Onlardan bir melek: “Ateşe işte böyle yetmiş bin kez atılacak” de.” Hepsi; kendinden geçmiş üzüntülü küçük haşereye koşuşacaklar.”

     “Bağlayın onu.”

     Hemen yetmiş bin melek ona yaklaşmış boynuna zinciri vurmuştur. “Sonra cehenneme sallayın onu.”

     Neredeyse ateşin onu nasıl kızarttığını, yaktığını duymaktayız... “Sonra uzunluğu yetmiş arşın olan zincire vurun onu.”

     Bir arşın ateş zinciri onun için yeter de artar bile! Fakat uzatma ve korkutmanın vurgusu “yetmiş”in söylenişi ve görünümünden etkinlik kazanmaktadır. Gözetilen bu olsa gerektir...

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ:وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ:

 

     33-) “Çünkü o Büyük Allah’a inanmıyordu.”

     34-) “Yoksulu doyurmaya önayak olmazdı.”

 

     Onun kalbi Allah’a iman ve kullara acıma duygusundan yoksundur. Dolayısıyla o kalp, bu ateş ve bu azaptan başkasına uygun düşmez...

     Kalbi Allah’a imandan boşalmış olan ölüdür, haraptır, işlevsizdir, ışıktan yoksundur. O varlıkların en değersizidir. Çünkü her şey inanmakta, Rabbini övmekte, varlığının kaynağı ile bağlantılı yaşamaktadır. O ise; Allah’tan kopuktur. Buna bağlı olarak, Allah’a inanan varlıktan da kopuktur.

     Onun kalbi kullara acıma duygusundan boşalmıştır. “MİSKİN” merhamete en çok gereksinimi olan kişidir; fakat onun kalbi, miskinin problemlerinin çözümüne ilişkin doğal çağrıyı duymamaktadır. Onun doyurulmasını izleyen bir adım olup, müminlerin birbirini özendirmeleri biçiminde varlık bulacak toplumsal bir görevin varlığına işaret etmektedir. Bu görev imanla güçlü bağlantılılık içinde olup nas ve hesap vermede onun hemen arkasında yer almaktadır.

 

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ:وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ:لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ:

 

     35-) “Bugün onun için candan bir dost yoktur.”

     36-) “İrinden başka yiyecek yoktur.”

     37-) “Onu (bile bile) hata işleyenlerden başkası yemez.”

 

     Bunlar, bu bedbahtın sonuna ilişkin yüce duyurunun tamamlayıcısı ayetler. O büyük Allah’a inanmaz, yoksulu doyurmaya önayak olmazdı. Yaptıklarının yani başkaları ile ilgilenmemesinin sonucu olarak şimdi yapayalnızdır: “Bugün onun candan bir dostu yoktur.” Ona birçok şey de yasaklanmıştır: “İrinden başka yiyecek yoktur.” “GISLİN” cehennemdekilerin irin ve cerahat sızıntılarıdır. O kalbi kullara merhametten boşalmış olan cimrilere uygun “(Bile bile) hata işleyenlerden başkasının yemeyeceği” bir yiyecektir. Yani günahkârlıkla nitelenenlerden başkası, o ise kuşkusuz onlardandır.

     Allah’ın bu şiddetle yakalanma, bağlanma, yakılma ve cehennemde yetmiş arşınlık zincire vurulmaya müstahak kıldıkları; yukarıda geçen günahları işleyenlerdir. Ve onların uğradığı azap türleri cehennemin en etkin azap türlerindendirler. Bu takdirde; miskini doyurmayı yasaklayan, çocukları kadınları ve ihtiyarları aç bırakan, kış soğuğunda bir lokma, bir örtü için el açanları zorbalar gibi hırpalayanların durumu nasıl olacaktır? Bunlar nereye gidiyorlar? Onlar yeryüzünde zaman zaman var olmaktadırlar. Yoksulu doyurmaya önayak olmayanlara cehennemde böyle bir azap hazırladığına göre; Allah’ın bunlar için hazırladığı nedir acaba!

     Bu etkin tablo burada sona eriyor. Belki de; tablonun böyle korkunç görünümle verilmesinin nedeni; toplumun, tablonun onları etkileyip sarsması, canlandırması için bu sert sahnelerin sunulmasını gerektiren zorba, acımasız, inatkâr yapısıdır. İnsanlığın düştüğü cahiliyetler içinde bu tür toplumlar yinelenip durur. Aynı çağlarda haktan etkilenen ince duygulu toplumlar da bulunabilir. Çünkü yeryüzü geniştir. Bilinç düzeyleri ve psikolojik yapıların yeryüzündeki dağılımı farklıdır. Kur’an, her düzeydeki insana ve nefse; ona etki eden, çağırdığında icabet ettiğiyle hitap eder. Günümüzde yeryüzünün kimi bölgeleri öyle acımasız kalpler, duyarlılığını yitirmiş psikolojik yapılar barındırıyor ki, onlara, bu kelimeler gibi ateşten ve kural dışı sözler, etkin tasvirler ve bu sahnelerden başkası etki etmez.

     Surenin başından beri, ardı ardına gelen bu etkin, korkunç sahneler dünya ve ahirette yakalanış sahneleri, geniş boyutlu evrensel yıkım sahneleri, nefislerin çırılçıplak açıkta kalış sahnesi, taşkın sevinç ve harap durumda vahlanma sahneleri gölgesinde..

     Duyguları derinden etkileyen bu sahnelerin gölgesinde; saygın elçinin getirdiği bu sözün gerçeğine ilişkin, kesin tespit geliyor. Onların kuşku, alay ve yalanlamayla karşıladıkları sözün gerçeğini.

 

KAYNAK : FİZİLAL-İ KUR’AN TEFSİRİ   SEYYİD KUTUB

 

 


Yorumlar - Yorum Yaz
Aydın Gökçe Bey'e Teşekkür
Sitemize Vaaz Ansiklopedisi olarak eklediğim bölüm Aydın Gökçe'nin Almanya'da görevli iken çeşitli kaynaklardan yaptığı vaazları alfabetik sıraya almasıyla oluşmuştur. Kendisine teşekkür ediyorum.
Bu vaazlar ayrıca Dosyalar bölümünde de yer almaktadır. Vehbi Akşit
Vaaz Ansiklopedisi
VAİZLER KÜTÜPHANESİ
Hadislerle İslam
İslam Ansiklopedisi
Kur'ani Site
Hava Durumu
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar32.222232.3513
Euro35.110935.2516
Saat