Bazı sendikacılar Taksim’de 1 Mayıs’ı kutlama bahanesi ile

eylem yapma ve iktidarı yıpratma derdinde olacaklarına

“işçilerin çalışma şartlarını, iş güvenliğini ve işçi sağlığını”

gündeme taşımış olsalardı,

çok daha hayırlı bir iş yapmış olurlardı.

Dolayısıyla Yaşanan Felakette En Büyük Pay Onlarındır!!!

Sendikalar, Taksim ve İşçi Hakları

Bazı sendikaların görevlerini hakkıyla yapmadıklarını anlamak için çok acı felaketlerin yaşanmasına ve yüzlerce insanın ölmesine gerek olmadığını düşünmekteyiz.

İşçilerin/emekçilerin haklarını savunmak için kurulmuş örgütlerin tepe noktalarını işgal ederek kendi ideolojik düşüncelerinin sözcülüğünü yapanlar, sendikacılıktan başka her türlü işe bulaşanlar, işçilerin alın terlerini ve haklarını savunmayı unutanlar, yaşanan acılardan dolayı suçludur ve sorumludurlar.

İşçilerin haklarını savunduğunu iddia eden bu tür sendikacılar, eğer Taksim’de eylem yapma derdinde olmasalar, ülkeyi kaosa sürüklemeye çalışmasalar, ucuz ve popülist söylemler peşinde koşmasalar da adam gibi “işçilerin çalışma şartlarını, iş güvenliğini ve işçi sağlığını” gündeme taşımış olsalardı çok daha hayırlı bir iş yapmış olurlardı. Böylece büyük felaketlerin önlenmesine katkı sağlamış, asıl işlerini yapmış ve sorumluktan da bir nebze olsun kurtulmuş olurlardı.

Yaşanan acılardan ders çıkarmayarak timsah gözyaşları döken bazı sendikacılar ile ucuz siyasetçiler, yaptıkları işin hakkını vermedikleri için büyük bir vebali yüklenmişlerdir, denilebilir.

Böyle sendika yöneticilerini başlarına temsilci olarak seçen, onlara oy veren, kendilerinin haklarını savunmalarını böyle adamlardan bekleyen işçiler de doğru tercih yapmadıkları ve yaşanan felaketlere zemin hazırladıkları için maalesef suça ortak olmuşlardır, denilebilir.

Dolayısıyla yapılması gerekenler bellidir. Sendikacılığı adam gibi yapacak kimselere emanet teslim edilmeli, işçiler tarafından bu adamlar titizlikle seçilmeli, iyi bir şekilde denetlenmeli ve işini yapmayanlara bir daha kesinlikle yetki verilmemelidir.

Öte yandan masraf olacak diye iş yerlerinde gereken tedbirleri almayan, çok zor ve tehlikeli şartlarda işçilerini çalışmaya mahkûm eden, onların sırtından paralar kazanıp işyerini daha güvenli hâle getirmeyen işverenler de kesinlikle sorumludur ve suçludurlar.

Aynı şekilde buraları denetlemekle görevli iş güvenliği uzmanları, müfettişler, sağlıkçılar, denetçiler, sendikanın iş yeri temsilcileri vs. de sorumludurlar. Eğer bu şahıslar, görevlerini eksik yapmışlarsa, yalan yanlış raporlar tanzim etmişlerse, aksaklıklara göz yummuşlarsa, yetkili kimseleri zamanında haberdar etmemişlerse, onlar da kesinlikle suça ortak olduklarını bilmelidirler. Zira denetim görevini savsaklamak ve felaketlerin yaşanmasına dolaylı olarak katkı sunmak/destek vermek büyük bir zulümdür ve cezasız kalmamalıdır.

Diğer taraftan insanlara, “tevekkül” ve “kader” gibi dinî kavramları yanlış anlatarak yaşanan acıları perdeleyenler, gerçeklerin üzerinin örtülmesine zemin hazırlayanlar, tedbir alınmasını zorlaştıranlar, ders alınmasının önüne “manevî barikatlar kuranlar” da bir gün bu yaptıklarından dolayı hesaba çekileceklerini unutmamalıdırlar.   

Sonuç olarak, hatalardan ders almayan, yaptığı işin hakkını vermeyen, daha çok para kazanma uğruna insanların hayatlarını tehlikeye sokan kimseler büyük bir günah işlemişlerdir ve mahşer günü bunun hesabını mutlaka vereceklerdir. Ancak işi mahşere havale etmeden de bu dünyada söz konusu adamlara/kadınlara hak ettikleri ceza mutlaka ama mutlaka verilmelidir. (14.05.2014)

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Emin SEYHAN

Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi