İbret Veren Ölümü Öldürmeye Çalışan Medya!

Günümüz medyasının büyük bir kısmı, ölüme dair attığı manşetlerde gerçekten korkunç, ürpertici, dehşet verici ve manüplatif (yönlendirici) bir dil kullanmaktadır. Bir haberi okunabilir veya izlenebilir kılma adına böyle bir dil ve üslup kullanılması ve ölümden ders alınmasının imkânsızlaştırılmaya çalışılması kesinlikle doğru değildir.

Mesela ünlü bir adamın/ kadının ölüm haberi verilirken “2013 yılının laneti hâlâ bitmedi! İşte bir ölüm daha!” şeklinde bir başlık atmak gerçekten utanç vericidir. Çünkü böyle bir manşet, Yüce Allah’a isyan anlamına gelmektedir. Kanaatimizce bu başlığı atan kişi ya da kişiler, İslâm’a karşı içlerinde besledikleri kin, nefret ve öfkeyi dışa yansıtmaktadır.

Bu nedenle söz konusu manşeti pervasızca ya da bilinçli olarak atan veya onaylayanların akıl sağlıklarının veya ölüme bakışlarının oldukça bozuk ve problemli olduğu, Yüce Allah’a ve ahiret gününe hiçbir şekilde inanmadıkları söylenebilir.

Ayrıca böyle bir dilin kullanılması,  ölüm gerçeğini anlamaya çalışmak bir yana toplumun Yüce Allah’a, ahirete ve ölüme bakışını da olumsuz anlamda etkilemeyi amaçlamaktadır.  

Oysa Hz. Peygamber; “Ağızların lezzetini kaçıran ölümü çok anın!” (Tirmizî, 34/Zühd, 4 (IV, 553); Nesâî, 21/Cenâiz, 3 (IV, 4); İbn Mâce, 37/Zühd, 31 (II, 1422) buyurmaktadır. Dolayısıyla en büyük nasihat olan ölümün böyle bir dil ile haber yapılması, “korkunç bir hayaletmiş” gibi sunulması, “lanetli bir şey” gibi takdim edilmesi ve “insanların ölümden ibret almalarının imkânsız hâle getirilmesi” dehşet verici bir durumdur.

Kanaatimizce böyle bir yöntemle ölümün hor, hakir ve kötü bir şeymiş gibi gösterilmeye çalışılması kesinlikle kabul edilemez. Zira ölüm, bir gerçektir ve her can mutlaka ölümü tadacaktır. (Ankebut, 29/57) Ölüm gibi önemli bir hadiseyi bu şekilde kara propagandalarla hayatın dışına itmeye, sahte/ sanal şeylerle avunmaya ve ahirete hazırlık yapılmasını engellemeye çalışmak doğru değildir.

Aklı başında bir insan, her an ölüme hazır olmak zorundadır. Zira ölüm, insanı her yerde ve her an beklemektedir; her insanın öleceği kesindir. Dolayısıyla bu dünya hayatı gelip geçici, kalıcı olan ise ahiret hayatıdır.  (Ankebut, 29/64)

Şu âyetleri birlikte okuyalım:

“Her canlı ölümü tadacaktır. Bir deneme olarak sizi iyilikle ve kötülükle imtihan ederiz. Siz ancak Bize döndürüleceksiniz.” (Enbiyâ, 21/35) “Sizde olanlar tükenir ama Allah katında olanlar sonsuzdur, tükenmez. Sabredenlere ecirlerini, yaptıklarından daha güzeli ile ödeyeceğiz.” (Nahl, 16/96) “Size verilen şeyler, dünya hayatının geçim vasıtası ve süsüdür. Allah katında olanlar ise daha değerli ve daha kalıcıdır. Aklınızı kullanmayacak mısınız?” (Kasas, 28/60. Ayrıca bkz. eş-Şûra, 42/36)

Görüldüğü üzere ölüm bir son değil, ahiret hayatı için bir başlangıçtır ve insanı ölümsüzlüğe götüren bir araçtır. Ölümle birlikte beden toprağa, ruh ise mutlak Varlığa kavuşmaktadır. Ölüme gerçek anlamda inanan ve buna kendisini hazırlayan kimsenin Rabbi ile bağı sağlamdır ve onun ölümden korkmasını gerektirecek bir durum yoktur.

Dolayısıyla ölümle ilgili böyle bir dil kullanılmasının amacı; kitle iletişim araçlarını kullanan belirli güç odaklarının bilinçli bir eylemi değilse, “günümüz okumuş-yazmış cahillerinin (!)” zırvaları olarak değerlendirilebilir. Çünkü ölüm gerçeğini derinlere hapsetmeye, ibret alınmasını zorlaştırmaya ve hayatı da sıradanlığa ve başıboşluğa mahkûm etmeye çalışanlara fırsat verilmemesi gerekmektedir.

Bu nedenle, genç nesilleri uyarmak ve uyanık olmalarını sağlamak amacıyla medyanın kullandığı böyle bir dilin problemli/ sakat olduğunun ifade edilmesi uygun olacaktır. Genç nesiller, kendi değerlerine savaş açan bu tür yayın organlarını çok iyi tanımak zorundadır. Aksi halde gelecek yüzyıllarda değerlerinden kopartılmış toplumların gerçek huzur ve mutluluğu yakalayabilmeleri ve tüm insanlığa model olabilmeleri zor/güç görünmektedir.

Sonuç olarak, ölümle ilgili medyanın büyük bir kısmının kullandığı böyle bir dilin “sağlıklı bir bakış açısını” yansıtmadığı anlaşılmaktadır. Bu zararlı/ kötü dilin kullanımının sürdürülmesi halinde ölüm ve ahiret hayatı ile ilgili yanlış algı ve yaklaşımlar, insanların zihin dünyalarını altüst etmeye devam edebilir. İlerleyen yıllarda böyle bir dil ve üslubun menfî etkileriyle toplum derinden sarsılabilir. Bu bakımdan tüm dünyada ve ülkemizde anti-deprasan ilaçların kullanımının hızla artması ve yaygınlaşmasında ölüm hadisesine böyle bir yaklaşımın önemli bir rol oynadığı ifade edilebilir.  Kanaatimizce yapılması gereken şeylerin birincisi ve en önemlisi; “Yüce Allah’a ve ahiret gününe tam anlamıyla, şeksiz, şüphesiz, tereddütsüz, bilerek ve isteyerek iman etmek ve Kur’an’ın ilkeleri ışığında erdemli bir hayat yaşamaya” gayret göstermektir. (11.07.2014)

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Emin SEYHAN

Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi